Czilowanie, naturalnie.

Czy jest ktoś, kto nie lubi czasem oderwać się od wszystkiego? A najlepiej pośród zieleni?
Mam szczęście mieć miejsce na świecie, w którym nie muszę się przejmować tym, jak wyglądam ani co ludzie pomyślą. Pisałam wam już o nim tutaj.


Uwielbiam móc chodzić cały dzień w piżamie, albo absolutnie bez niczego.

Bo w żadnym innym stroju nie odpoczywa się tak dobrze. Nikt nie patrzy na mnie jak na wariatkę, kiedy bosa, w powyciąganej sukience nocnej (która jest starsza ode mnie) wychodzę na powietrze i zaczynam hasać boso po trawie, kręcąc się wokół własnej osi, zupełnie jak mała dziewczynka.

Ani kiedy wieczorem wychodzę w starym dresie, w obawie przed komarami i chłodem.

Wieczorem mogę tam usiąść przy ognisku, upiec kiełbaskę albo inną grzankę. Albo po prostu popatrzyć się w ogień.

Po takim dniu, śpi się tam jak nigdzie. Nawet przy moich problemach z bezsennością. Świeże powietrze niesamowicie męczy, a nadmiar tlenu odbija się w spaniu do oporu. Obserwuję to u większości moich znajomych, którzy odwiedzają mnie w lesie. Śpią i śpią. I podobnie ja. A później jemy i jemy... i kąpiemy się w rzece.

Zdarzają się też goście. Zwierzęcy goście.

Rysie, na przykład. Przyjazne takie, wcale nie robią miny 'zabiję twoją rodzinę', kiedy biegam za nimi z piskiem i próbuję pogłaskać, wziąć na ręce... i nie zagłaskać na śmierć, bo chyba pod ochroną są...

Ostatnio wyprowadziłam też psa sąsiadki na spacer po lesie... ale rwał!

Aż doszłam do wniosku, że to osioł, nie pies. I mleko daje, dziwne takie. Jak dorośnie, zostanie krową i będzie dawać normalne mleko. Nazywa się Zelda. Albo jakoś inaczej, ale nie zrozumiałam, kiedy mi się przedstawiała, za bardzo byłam zaaferowana zrobieniem sobie z nią ładnego zdjęcia.

Co skończyło się tak.

W każdym razie - nigdzie nie odpoczywa mi się lepiej. Ani nie śpi lepiej. No i mogę się teraz lansować na ekspertkę od zwierząt, skoro mam z nimi zdjęcia! Stworzę tu nowy dział, Zwierzyniec Madź.

A gdzie wy lubicie wypoczywać najbardziej?